ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر یکی از چالش‌های اصلی بیمه مرکزی ج.ا.ا می‌باشد. مکانیزم فعلی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر مبتنی بر شاخص‌های سنتی حسابداری می‌باشد که در بهترین حالت قادر به ارزیابی50% از شرکت‌ها می‌باشد و عملکرد بازاریابی که شاخص های آن مبتنی بر بازار و بیمه گذار محوری هستند، در مکانیزم فعلی لحاظ نشده است. لذا سئوال اصلی این است که چگونه می‌توان مدلی به منظور ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر طراحی نمود تا بتواند واقع بینانه‌ای از عملکرد آن‌ها ارائه نماید؟ به منظور پاسخ دادن به سئوال فوق، ابتدا شاخص‌های فعلی مورد ارزیابی در شرکت‌ها و صنعت بیمه در جهان مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت. سپس با انجام مصاحبه از خبرگان داخلی، شاخص‌های نهایی حاصل از پیشینه و مصاحبه تلخیص گردید. بررسی‌ها نشان داد که خلأ قابل توجهی در رابطه با شاخص‌های مبتنی بر بازار به هنگام ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر وجود دارد. لذا مدل ریاضی تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای مبتنی بر شاخص‌های بازار طراحی گردید. جامعه آماری شامل 28 شرکت فعال در صنعت بیمه ایران می‌باشند. داده‌های واقعی از اسناد و مدارک مربوط به سال 1398 بیمه مرکزی ج.ا.ا جمع‌آوری گردید. نتایج حل مدل ریاضی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر نشان داد که تنها 1شرکت در هر سه مرحله و همچنین بطور کلی کارا بوده است. تعداد 12 شرکت در یک مرحله، تعداد 9 شرکت در دو مرحله کارا بودند، در حالیکه کارایی کلی آن‌ها کمتر از 1 بود. همچنین تعداد 6 شرکت دارای کارایی 100% در فرآیند بازاریابی و عملکرد بازار بودند.

1پژوهش حاضر باهدف تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی درس دین و زندگی پایه دهم مبتنی بر تئوری انتخاب انجام شد. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. مضامین اصلی بسته آموزشی و زمان موردنیاز برای آموزش برگرفته از منابع کتبی همچون الگوی مدارس گیلانت گرمار و مقالات و طرح های پژوهشی داخلی و خارجی بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمی با پانل خبرگان 14 نفری  استفاده شد. 14 نفر از متخصصان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که 10 نفر در حوزه روان شناسی و دو نفر در حوزه برنامه ریزی درسی و دو نفر هم در حوزه تعلیم وتربیت بودند و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته .71/0 و 1 محاسبه شد و میزان شاخص روایی محتوا در عمده جلسات به سمت عدد (85/0)برای تمامی هدف ها در پروتکل آموزشی به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی درس دین و زندگی مبتنی بر تئوری انتخاب برای دانش آموزان پایه دهم از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهره مند است و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.

مقدمه: سیستم قلبی عروقی یکی از مهمترین بخش های طراحی تمرینات ورزشی به شمار می آید و دامنه اثر گذاری تمرینات ورزشی می تواند از آستانه هوازی تا آستانه بی هوازی اتفاق بیافتد. بنابراین هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین دامنه اثرگذاری تمرین مبتنی بر منحنی عملکرد ضربان قلب در مردان جوان فعال بود. روش کار: به همین منظور، تعداد 20 نفر از پسران جوان و فعال با میانگین سنی 5 تا 25 سال به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و آزمون درمانده ساز دویدن بر روی نوارگردان را اجرا کردند. ضربان قلب و سطح اسید لاکتیک خون معادل آستانه هوازی و بی هوازی به ترتیب با استفاده از روش Dmax اصلاح شده و دستگاه سنجش لاکتات تعیین گردید. همزمان با استفاده از سیستم تجزیه و تحلیلی گازهای تنفسی، تغییرات حجم اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن تولیدی مورد سنجش قرار گرفت. دراین پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی مانند دسته بندی کردن اطلاعات و تبدیل آنها به جداول فراوانی، تنظیم درصد فراوانی و میانگین و انحراف استاندارد متغیرها استفاده شد. همچنین برای محاسبه سطح زیر منحنی از عملیات انتگرال گیری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که برای تعیین آستانه هوازی و بی هوازی می توان از روش مبتنی بر بیشترین فاصله از منحنی عملکرد ضربان قلب و نیز سطح اکسیژن مصرفی و لاکتات خون استفاده کرد. همچنین منحنی عملکرد ضربان قلب برای تعیین دامنه موثر تمرینی، سطح زیر منحنی و سرعت گام برداری معادل آستانه هوازی و بی هوازی موثر می باشد. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت با استفاده از مدل منحنی عملکرد ضربان قلب می توان دامنه اثرگذاری تمرین را تعیین کرد و به عنوان روشی جدید در ارایه برنامه های تمرینی مورد استفاده قرار داد.

مقدمه وظیفه اورژانس پیش بیمارستانی ارایه کلیه اقدامات درمانی نجات بخش در خارج از بیمارستان است. یکی از مهم ترین مفاهیم پایه و تاثیرگذار در مدیریت و تصمیم گیری در شرایط اورژانسی تریاژ است. یکی از چالش های قابل توجه در انجام انواع تریاژها بروز خطای تریاژ می باشد. شناسایی و به کارگیری راهکارهای کاهنده چالش فوق، یک ضرورت است. بنابر این مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مشق (Drill) بر میزان خطای تریاژ در پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی انجام خواهد شد. روش مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای دو گروهی می باشد که بر روی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی دو شهرستان استان اصفهان انجام خواهد شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه فرم اطلاعات دموگرافیک، ابزار تصمیم گیری تریاژ و سناریو های طراحی شده تریاژSTART است. در نهایت داده های گردآوری شده با تست های آماری مناسب پارامتریک و نان پارامتریک از جمله میانگین و انحراف معیار، تی مستقل، تی زوجی، کا اسکویر، تست دقیق فیشر و من ویتنی تحلیل خواهند شد. یافته ها: این مداخله احتمالا می تواند باعث کاهش میزان خطای تریاژ در پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی شود. نتیجه گیری: اکثر مطالعات تریاژ با استفاده از روش تمرین های بحث محور انجام شده است که اغلب آنها دانش متوسط و مهارت های ناکافی شرکت کنندگان را گزارش کرده اند. لذا مطالعه حاضر بر روی تمرین مبتنی بر عملکرد تمرکز کرده و در بین پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی انجام خواهد شد.

مقدمه:. هدف این پژوهش، بررسی 16 هفته تمرین مبتنی بر سن بر قابلیت های جسمانی و عملکردی ویژه با استفاده از آزمون اختصاصی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی میدانی بود. 18 کشتی گیر آزادکار پسر در دو گروه سنی 12-13 سال و 15-16 سال، 16 هفته تمرین اختصاصی سن محور را اجرا کردند. قبل و پس از دوره تمرینی، قدرت ایزومتریک قدرت عضلات پشت و پا، توان بالاتنه و عملکرد آزمودنی ها طی آزمون عملکردی ویژه کشتی (SWPT) در دو زمان دو دقیقه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون من ویتنی و ویلکاکسون و سطح معنی داری P<0.05 با نرم افزار آماریSPSS نسخه 24 انجام شد.یافته ها: مقایسه آزمون های SWPT در پی 16 هفته تمرین نشان داد که تنها در ایستگاه توان بی هوازی بهبود معنی داری مشاهده شد. آزمودنی های نوجوان در زمان اول آزمون SWPT 41.92درصد (P=0.003) و در زمان دوم 23.89 درصد (P=0.003) افزایش در توان را پس از 16 هفته تمرین نشان دادند. برای کودکان در زمان اول 75.38 درصدی و در زمان دوم 284.13 درصدی افزایش مشاهده شد. نتایج آزمون جداگانه پرتاب توپ نیز افزایش 15.79 درصدی و 27.68 درصدی به ترتیب در گروه نوجوانان و کودکان را به دنبال داشت. در میزان قدرت ایزومتریک در هر دو گروه تغییری ایجاد نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد اثربخشی تمرینات سن محور در رده های سنی قبل از بلوغ، مستلزم دوره های تمرینی در بازه های زمانی طولانی تر مبتنی بر ویژگی های نموی و تمرکز بر تمریناتی با اولویت هماهنگی های عصبی عضلانی و الگوی های حرکتی و تکنیکی است.

فلج ­مغزی (Cerebral palsy,CP) در نتیجه ­ی آسیب به مناطق حرکتی مغز به وجود می­ آید که بیمار قادر به کنترل حرکتی و وضعیت بدن خود نمی ­باشد. اختلال عملکرد اندام فوقانی یکی از شایع ­ترین اختلالات حرکتی درکودکان فلج­ مغزی است که نقش مهمی در کیفیت زندگی کودکان دارد. از این روی، هدف این تحقیق ارائه یک رویکرد توانبخشی جهت ارتقاء قابلیت­ های حرکتی دست در کودکان فلج ­مغزی نیمه ­بدن است. روش بررسی: در این مطالعه قابلیت ­های حرکتی در کودکان فلج ­مغزی در یک روش توانبخشی دودستی مبتنی بر بازی کامپیوتری بررسی شده است. هفت کودک فلج­ مغزی نیمه بدن در 15 جلسه 30 دقیقه توانبخشی به صورت سه روز در هفته شرکت کردند. از آزمون فوگل-میر (Fugl-Meyer,FMA) اندام فوقانی جهت ارزیابی توانایی­ های حرکتی استفاده شده است. یافته ها: میانگین نمرات FMA اندام فوقانی قبل و بعد از مداخله بترتیب (14/79±46/10) و (43/3±54/10) می ­باشد و نسبت به قبل از مداخله بهبود قابل ملاحظه­ ای داشته است (0/05≥p). نتایج نشان می ­دهد که این روش سبب بهبود قابلیت های حرکتی در دست کودکان فلج مغزی به خصوص حرکات مچ دست از جمله پایداری مچ و تکرار حرکات دورسی فلکشن و ولارفلکشن مچ دست در کودکان شده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از روش های دودستی در قالب بازی های کامپیوتری می­­تواند در بهبود حرکتی کودکان فلج مغزی همی­پرتیک موثر باشد و به عنوان روشی مداخله­ ای در توانبخشی حرکتی این کودکان استفاده گردد.

نشانگان تمرین زدگی، یکی از علل رایج افت عملکرد در ورزشکاران است. علائمی چون: خستگی مزمن، درد عضلانی، کاهش هماهنگی، کاهش وزن، تغییرات خلقی و ابتلای مکرر به ناخوشی ها ممکن است توام با افت عملکرد بروز کند، گرچه ممکن است این علائم دال بر سایر علل نیز باشد. تاکنون روش های آزمایشگاهی مطمئن و عملی برای تشخیص تمرین زدگی بیان نشده است.متخصصان بالینی می توانند استراحت نسبی یا مطلق را برای فرد مبتلا تجویز کنند و سعی در تشخیص و اصلاح تمرینات و عوامل تغذیه ای و روانشناختی سهیم در تمرین زدگی نمایند. نشانگان تمرین زدگی می تواند حالتی مخرب برای هر ورزشکاری باشد، چراکه درمان آن نیازمند مدت زمانی به نسبت طولانی از استراحت و دوری از تمرینات و جبران خستگی است. ارزیابی و درمان یک ورزشکار مبتلا به خستگی مزمن و افت عملکرد ناشی از سندرم تمرین زدگی می تواند چالش برانگیز باشد. نشانگان تمرین زدگی اغلب تا ماه ها پس از ظهور خستگی و افت عملکرد تشخیص داده نمی شود. تشخیص این نشانگان مشکل است، چون شمار زیادی از حالات و بیماری های طبی و روانی دارای علائم مشابه هستند. نشانگان تمرین زدگی را تنها می توان پس از رد سایر علل تشخیص داد. وجود این حالت در تحقیقات و نوشته های علمی و برخی از بازنگری های علمی به شکلی کاملا مستند اثبات شده است. با این همه، آزمون های عملی بالینی و مطمئن برای تشخیص آن ارائه نشده و سازوکار پشت پرده ظهور افت عملکرد مشخص نگردیده است. تحقیقات بیشتری لازم است تا رویکردهای تشخیصی، درمانی و بازتوانی مبتنی بر شواهد در اختیار متخصصان قرار گیرد.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی بر بیان ژن TGFB1 و VASH-1 در بافت بطن چپ رت های ویستار بود. مواد و روشها: 40 سر موش ویستار8 هفته ای با میانگین وزن33+237 گرم در محیطی کنترل شده نگهداری و به صورت تصادفی در5 گروه 8 تایی قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه با شدت مشخص بود. تمرینات هوازی شامل 47 دقیقه دویدن با شدت متوسط VO2MAX 65 % بر روی تردمیل بود. تمرین HITشامل دویدن با سرعت 2 متر در دقیقه با شیب فزاینده بر روی نوار گردان و تمرینات HIIT شامل 4 وهله تناوبی شدید با شدت 90تا 100درصد VO2MAX و چهار وهله تناوبی کم شدت 50 تا 60 درصد VO2MAX انجام شد. گروه کنترل پایه در هفته اول و پس از استقرار تحت جراحی و بافت برداری قرار گرفت گروه های دیگر پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح و سپس بافت قلب آن مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات برون گروهی توسط آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری0/05 ≥ P مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 1-نتایج نشان می دهد 8 هفته تمرین MIT (001/0 ≥ P)، HIT (001/0≥ P)، HIIT(001/0≥ P) باعث افزایش معنادار بیان TGF-β1در بطن چپ موش های نرویستا ر شد 2-نتایج تحقیق حاضر کاهش معنی دار بیان ژن VASH-1 بین 5 گروه پژوهش نشان می دهد(د(0001/0 (P<. نتیجه گیری: بنظرمیرسد تمرین منظم پتانسیل اثر گذاری در افزایش هایپرتروفی قلب با افزایش TGF-β1 کاهش VASH-1 در رت های نزاد دارد

سابقه و هدف: سندروم درد پاتلوفمورال شایعترین منشاء درد قدامی زانو می باشد که معمولا طی بالا و پایین رفتن از پله ها، چمپاتمه زدن، نشستن طولانی مدت و زانو زدن یات دویدن اتفاق می افتد. این مطالعه بمنظور مقایسه «فیزیوتراپی سنتی به تنهائی» و «فیزیوتراپی سنتی توام با تمرین درمانی مبتنی بر رویکرد Sahrmann » بر بهبود سندورم پاتلوفمورال انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای بر روی 30 بیمار مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال با سن 50-20 سال انجام شد. افراد به دو «گروه فیزیوتراپی سنتی» و «گروه درمانی Sahrmann » تقسیم شدند. در گروه فیزیوتراپی سنتی، از روشهای تحریک الکتریکی سطحی، کیسه گرم، اولتراسوند و تمرینات تقویتی و کششی زانو استفاده شد. در گروه درمانی Sahrmann، علاوه بر فیزیوتراپی سنتی، از نواربندی خلفی ضربدری ران، تقویت و تمرینات عملکردی هیپ نیز استفاده شد. مداخلات در هر دو گروه به مدت 6 هفته اعمال شد. قبل و بلافاصله بعد از درمان، پرسشنامه کیفیت سطح زندگی (KOOS)، شدت درد زانو و حس مفصل زانو اندازه گیری و مقایسه شدند.یافته ها: در هر دو گروه، متغیرهای شدت درد، مقیاس KOOS و حس وضعیت زانو در پایان هفته ششم به طور معنی داری بهبود یافتند (p<0.05). در گروه فیزیوتراپی سنتی میانگین شدت درد از 54.53±7.23 میلی متر به 37.80±5.11 میلی متر، میانکین نمره پرسشنامه KOOS از 95.93±6.12 به 73.26±6.23 و میانگین خطای بازسازی وضعیت زانو از 4.98±1.57 درجه به 2.82±1.15 درجه کاهش یافتند همچنین در گروه درمانی Sahrmann و در پایان هفته ششم میانگین شدت درد از 59.93±7.75 میلی متر به 40.2±5.36 میلی متر، میانگین نمره پرسشنامه KOOS از 95.73±10.94 به 71.4±7.87 و میانگین خطای بازسازی وضعیت زانو 6.18±9.1 درجه به 2.99±1.11 درجه کاهش یافتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه استفاده از رویکرد درمان Sahrmann، نسبت به فیزیوتراپی سنتی، اثرات بیشتری در بهبود درد، حس وضعیت زانو و افزایش کیفیت زندگی مبتلایان به سندرم درد پاتلوفمورال ندارد.